ရုပ် ရှင်
တိုက်လေနဲ့ ပန်း။ ခြေတင်ခေါင်းတင်မဟုတ်ရင် အချေအတင် ငြင်းခုံနေဖြစ်မယ့် ကာလတစ်ခုပေါ့ မနက်ခင်းကို သူ့ထက်ငါ ခွန်းချိုနှုတ်ဆက်တဲ့ငှက်တွေရဲ့မေးရိုက်မှုကအစ ဓမ္မာရုံခေါင်မိုးက လော်စပီကာရဲ့အဟုန်ပြင်းပြင်းတုန်ခါနေမှုအဆုံး အရာအားလုံး အမှောင်ရဲ့ဝမ်းခေါင်းကြီးထဲ ထိုးစိုက် ကျ ဆုံးခဲ့သလို ဘွတ်ဖိနပ်နဲ့တိမ်မည်းဟာ သူ့ခါးပတ်ကို စိမ်ပြေနပြေဖြုတ်လို့ အမှောင်နံ့ကိုရရင် ငယ်ဘဝရုပ်ရှင်ထဲကဦးအံ့ကျော်ရဲ့ခြေလှမ်းတွေကို မြင်မိကြမှာပဲ သွားရည်တမြမြနှုတ်ခမ်းမွှေး၊ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ဆံထွေးနဲ့ တွန့်လိမ် ကြေမွနေတဲ့ဆီးခုံမွှေးများ။ သောက်ရခါ နီးတိုင်း ပူပူနွေးနွေးအနာဂတ်ကို ကိုယ်တို့ မြောင်းထဲချည်း သွန်ပစ်ရ။ အချိန်က မီးများမီးနိုင်အရပ်။ ကမ္ဘာကိုကယ်တင်ခဲ့တာ လို့ အထူးအလည်လိုက်ရှင်းပြရင် ရှင်ဘုရင်ဖြစ်သော်မှ ချင့်ယုံကြပေါ့။ နံရိုးတွေကြား ဓားမြှောင်ထိုးစိုက်ချသူ ဟာ ဘယ်သူမဆို ဖြစ်နိုင်တယ်။ တစ်ခါတုန်းက ပွင့်ဖတ်တွေအိပ်ရာပေါ် ပြန့်ကျဲ...